Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά δύο θαυματουργές εἰκόνες τῆς Παναγίας, ἀπό τίς ὁποίες ἡ μία ἀνῆκει στόν τύπο τῆς Ὁδηγητρίας καί ἡ ἄλλη στόν τύπο τῆς Τεθλιμένης (ἁγ. Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ). Καί οἱ δύο βρίσκονται ἀποθησαυρισμένες στή Μονή Σβιατογκόρσκ (τοῦ Ἁγίου Ὄρους), στήν περιφέρεια τοῦ Πσκώφ τῆς Ρωσίας.
Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας Τεθλιμένης (ρωσιστί Umilenie), βρέθηκε τό ἔτος 1563, κατά τήν βασιλεία τοῦ Τσάρου Ἰβάν Δ’ τοῦ Τρομεροῦ. Τότε ἡ Θεοτόκος ἐμφανίσθηκε σέ ἕνα διανοητικά καθυστερημένο παιδί, τόν Τιμόθεο, ἡλικίας 15 ἐτῶν, πού ἔβοσκε πρόβατα. Ἡ ἐμφάνισις ἔγινε κοντά στόν ποταμό Λουγκοβίστα καί εἶχε σάν ἀποτέλεσμα τήν εὕρεση τῆς Εἰκόνας. Μετά τήν εὕρεση ἡ εἰκόνα κατατέθηκε στόν Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου τοῦ χωριοῦ Βορόνιτσα. Τότε μία φωνή ἀπό τήν Εἰκόνα εἶπε, ὅτι μετά ἀπό ἕξη χρόνια, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θά λάμψει πάνω στό Ὄρος!
Πράγματ τό 1569, ἡ Θεοτόκος ἐμφανίσθηκε καί πάλι στόν Τιμόθεο, στόν Ὄρος τῆς Σίνιτσας. Ἐκεῖ ὁ εὐλαβῆς νεαρός πέρασε 40 ἡμέρες μέ προσευχή καί νηστεία. Μετά ἀπό αὐτό μία ὑπερκόσμια φωνή διέταξε νά μεταφέρει Κλῆρος καί λαός τήν Εἰκόνα τῆς Τεθλιμένης στόν λόφο, τήν Παρασκευή μετά τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων. Ὅταν ἡ ἐκκλησιαστική λιτανεία ἔφθασε στό λόφο καί ἄρχισε μία δέησις, ἕνα ὑπερκόσμιο φῶς φώτισε τήν περιοχή κατά τήν διάρκεια τῆς ἀναγνώσεως τοῦ Εὐαγγελίου! Ταυτόχρονα ἕνα ἐξαίσιο ἄρωμα, μία οὐράνια εὐωδία, πλημύρισε τήν περιοχή καί ὅλη εἶδαν μία εἰκόνα τῆς Παναγίας Ὁδηγητρίας!
Καί οἱ δύο εἰκόνες κατατέθηκαν στόν ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου στή Βορόνιτσα καί ἄρχισαν νά ἐπιτελοῦνται θαύματα καί θεραπείες ἀσθενῶν. Ὅταν ἐνημερώθηκε σχετικά ὁ Τσάρος Ἰβάν, ἔδωσε ἐντολή νά ὑψωθεῖ ἕνα ξύλινο Παρεκκλήσιο στόν τόπο τῆς εὑρέσεως καί νά τοποθετηθοῦν ἐκεῖ οἱ θαυματουργές εἰκόνες.
Κάποια φορά, κατά τήν ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Παναγίας, μία πυρκαγιά κατέστρεψε ὁλοσχερῶς τό Παρεκκλήσιο, ἀλλά οἱ Εἰκόνες διασώθηκαν θαυματουργικά! Στή συνέχεια ἕνας πέτρινος ναός ἀφιερωμένος στήν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὑψώθηκε στό σημεῖο τῆς Εὑρέσεως καί οἱ δύο Εἰκόνες τοποθετήθηκαν στό εἰκονοστάσιό του. Ἀργότερα ἡ Ὁδηγήτρια τοποθετήθηκε σέ παρεκκλήσιο πού διαμορφώθηκε δεξιά, τό 1770, καί ἡ Τεθλιμένη στό ἀριστερό, πού διαμορφώθηκε τό 1776. Τό 1569 γύρω ἀπό τόν πέτρινο ναό δημιουργήθηκε μονή ἀφιερωμένη στήν Κοίμηση τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Σύμφωνα μέ τήν τοπική παράδοση, τήν πρώτη Κυριακή τῆς Νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, οἱ Εἰκόνες μεταφέρονται στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος στό Πσκώφ καί τήν ἀμέσως ἑπόμενη Κυριακή λιτανεύονται ἐντός τῶν τειχῶν τῆς πόλεως.
Μετά τήν κατάρευση τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστώτος τό 1989, ἡ μονή ἀποδόθηκε στήν Ρωσική Ἐκκλησία καί σήμερα ἀκμάζει κτηριακῶς καί πνευματικῶς, ἐπανδρωμένη μέ ἀξιόλογη ἀνδρική ἀδελφότητα.
Ἡ Εἰκόνα τῆς Τεθλιμένης τιμᾶται τήν 19η Μαρτίου καί τήν 9η Παρασκευή μετά τό Πάσχα. Ἡ Εἰκόνα τῆς Ὁδηγητρίας τιμᾶται τήν 1η Ἰουλίου καί κατά τήν ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Παναγίας, τήν 1η Ὀκτωβρίου.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ