Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Μαρτυρία Συνταγματάρχη για θαύμα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου


web statistics


 

sidagmatarxisΠριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια ο εορτασμός της Παναγίας Γοργοϋπηκόου στην Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
Πρόκειται για μια θαυματουργή εικόνα της Παναγίας η οποία τιμάται κάθε χρόνο τον μήνα Οκτώβριο. Αρκετοί προσκυνητές μεταβαίνουν για την πανήρυρη στη Ιερά Μονή πολλοί από τους οποίους είναι ένστολοι τόσο από τις Ένοπλες Δυνάμεις καθώς και από τα Σώματα Ασφαλείας οι οποίοι ευλαβούνται ιδιαίτερα την Παναγία Γοργοϋπήκοο, που με τον δικό της θαυμαστό τρόπο όπως θα δούμε και παρακάτω επεμβαίνει Γοργά και Σωτήρια σε όσους με πίστη την επικαλούνται.
Φέτος και συγκεκριμένα πριν από μια εβδομάδα περίπου κατά την παραμονή της εορτής στο Άγιον Όρος την ώρα της απογευματινής τράπεζας, διαβάστηκε επιστολή από διακονιτή της Παναγίας προς τον Άγιο Καθηγούμενο της Μονής κ.κ Γρηγόριο για όσα θαυμαστά συνέβησαν κατά τη φετινή χρονιά.
Συγκεκριμένα η επιστολή αφορούσε το διάστημα από 8 έως 14 Σεπτεμβρίου 2015, ημερομηνία κατά την οποία η εικόνα της Παναγίας μεταφέρεται κάθε χρόνο και για μια εβδομάδα στο Γυναικείο Αγιορείτικο Μετόχι του Δοχειρίου, την Ιερά Μονή Θεοσκεπάστου Σοχού Θεσσαλονίκης. Εκεί όπου καθημερινά τελούνται αγρυπνίες μεταβαίνουν χιλιάδες προσκυνητών από όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό και κυρίως οι γυναίκες για να προσκυνήσουν και να λάβουν την χάρη της Γοργός Υπακοούσης σε όλα τα αιτήματα των πιστών.
Φέτος ο διακονητής της εικόνος (αυτός που βρίσκεται συνεχώς δίπλα στην εικόνα και φροντίζει για τη σειρά του κόσμου κλπ) κατά την περιγραφή των γεγονότων προς τον Γέροντα Γρηγόριο στάθηκε μεταξύ άλλων, σε ένα περιστατικό που αφορά σε εν ενεργεία Συνταγματάρχη.
”Απογευματινές ώρες και με την προσέλευση του κόσμου να είναι μεγάλη βλέπω στην είσοδο της Εκκλησίας να προσέρχεται ένας ένστολος με μια γυναίκα και ένα νεαρό παιδί ηλικίας γύρω στα 20 έτη. Την ώρα εκείνη στην εικόνα βρισκόταν και προσκυνούσε μία κυρία από μακριά η οποία από ευγνωμοσύνη προς την Παναγία είχε καθυστερήσει το προσκύνημά της με αποτέλεσμα η σειρά προς την εικόνα να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.
Βλέποντας τον ένστολο και από σεβασμό στο βαθμό του και ως πρώην ένστολος συνάδελφος στη νιώτη μου, πήγα και του ζήτησα εάν θέλει να παρακάμψει τη σειρά να προσκυνήσει και να φύγει γιατί προφανώς για να έρθει με τη στολή θα έχει δουλειά και βιαστικός θα πρέπει να φύγει. Μου απάντησε ευγενικά πως θα περιμένει όσο χρειαστεί στη σειρά να προσκυνήσει και ότι δεν τον ενοχλεί καθόλου ο χρόνος. Την ώρα που έφθασε μπροστά στο εικονοστάσι γονάτισε και με πολύ μεγάλη κατάνυξη προσκύνησε και ασπάστηκε την εικόνα της Γοργοϋπηκόου ενώ στη συνέχεια παρακοκούθησε με ευλάβεια την παράκηση που μόλις είχε ξεκινήσει.
Τελειώντας ο παρακλητικός κανών προς την Παναγία Γοργοϋπήκοο και αφού έλαβε ευλογία από παρόντα ιερομόναχο θεώρησα ότι θα φύγει και έκανα να τον χαιρετίσω. Εκείνη τη στιγμή μόνος του στάθηκε δίπλα στην εικόνα και έχοντας απέναντι του όλο το εκκλησίασμα ανέφερε τελείως ταπεινά το όνομα, το βαθμό του και πως το τάμα του ήταν να έρθει να προσκυνήσει ένστολος την εικόνα της Παναγίας. Εκεί συνεχίζοντας την αφήγησή του, ανέφερε μπροστά σε όλους τους παρευρισκόμενους το εξής γεγονός. Κάποια στιγμή ξαφνικά παρουσιάστηκε σοβαρό πρόβλημα υγείας στον 22χρονο γιό του και έπρεπε να χειρουργηθεί.
Τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα και χωρίς να το καταλάβουν πως ακριβώς, με θαυμαστό τρόπο όπως ανέφερε εμφανίστηκε η Παναγία Γοργοϋπήκοος στη ζωή τους. Έξω από το χειρουργείο και με την αγωνία να έχει κορυφωθεί του τηλεφωνεί συνάδελφός του στρατιωτικός από τη Σάμο η οποία του αναφέρει για την Παναγία Γοργοϋπήκοο η οποία σπεύει γοργά προς βοήθεια σε όλους εκείνους οι οποίοι την επικαλούνται. Εκείνη τη στιγμή η σύζυγος του Συνταγματάρχη προσπαθούσε να βάλει το πορτοφόλι της στην τσάντα χωρίς αυτό να είναι εφικτό.
Ανοίγοντάς το διαπιστώνει πως υπάρχει μια εικονίτσα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου η οποία όχι μόνο δεν υπήρχε αλλά και ως οικογένεια ο Συνταγματάρχης με τη σύζυγό του δεν γνώριζαν μέχρι εκείνη τη στιγμή για την Παναγία Γοργοϋπήκοο. Χωρίς να θέλουμε να μπούμε σε περισσότερες ιατρικές λεπτομέρεις που ο ίδιος ανέφερε, η εγχείριση έγινε με επιτυχία και όλα πήγαν τέλεια. Το παιδί έχει μεγάλη βελτίωση και κάθε μέρα πάει όλο και καλύτερα.
Το τάμα του ήταν να πάει με το γιό του στο σπίτι της Παναγίας Γοργοϋπηκόου την Ιερά Μονή Δοχειαρίου και να προσκυνήσουν όπως και έγινε. Κατά την άφιξη της εικόνος στο Σοχό Θεσσαλονίκης ενημερώθηκε από το διαδύκτιο και έσπευσε με την οικογένειά του για να προσκυνήσουν. "Βρέθηκα σήμερα εδώ για να προσκυνήσω τη χάρη της και να εκφράσω για μια ακόμη φορά την ευγνωμοσύνη μου στην Παναγία που έσωσε τον γιό μου”.
Όλα τα παραπάνω είναι εντελώς αληθινά και συνέβησαν πριν από ένα μήνα μπροστά σε δεκάδες κόσμου.
Η ενυπόγραφη μαρτυρία του διακονητή διαβάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Άγιον Όρος και αναφέρθηκε και από τον ίδιο στο ιστολόγιό μας.
Αληθινή όπως και η παρουσία ένστολου υπαξιωματικού με την σύζυγό του από την 1η Στρατιά της Λάρισας στο Σοχό Θεσσαλονίκης για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στην Παναγία.
Αληθινή όπως και η παρουσία γυναίκας Αξιωματικού στην Παναγία Γοργοϋπήκοο την ίδια ημέρα η οποία με δύο ”περίεργες” και ”ύποπτες” ιατρικές γνωματεύσεις και μια τρίτη καθαρή μετά από προσευχή του Σεβάσμιου Γέροντα Γρηγορίου και των Πατέρων της Μονής στην Παναγία Γοργοϋπήκοο, βρέθηκε για να τιμήσει και να δοξάσει τη χάρη της.
Σε ένα περίπου μήνα στις 21 Νοεμβρίου/8 Νοεμβρίου με το παλαιό ημερολόγιο εορτάζει και πανηγυρίζει η Ιερά Μονή Δοχειαρίου αφού το καθολικό της τιμάται προς τιμήν των Αρχαγγέλων οι οποίοι σε εμφανίσεις τους στους πιστούς αναφέρουν για το σπίτι τους το Δοχειάρι.
Το διάστημα εκείνο και παρόλο που είναι η ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων αρκετά στελέχη συρρέουν στη Μονή και κυρίως Αεροπόροι για να τιμήσουν τη χάρη τους.

Παναγάι η Γραμμουστιανή (Αφιέρωμα)


web statistics


H εικόνα της Παναγιάς της «Οδηγήτριας» -ζωγραφισμένη στην Βενετία πριν 400 χρόνια-  βρίσκεται σήμερα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του Άργους Ορεστικού.
Κάθε χρόνο οι Γραμμουστιάνοι την ανέβαζαν πάνω σε ειδικό άλογο ντυμένη με κόκκινο βελούδο με χρυσά σιρίτια, την τοποθετούσαν στην εκκλησιά της Παναγιάς για όλο το καλοκαίρι και μετά με τον ίδιο τρόπο την κατέβαζαν όταν έφευγαν για τα χειμαδιά.
Στη Βενετία είναι επίσης τυπωμένο και το Ιερό Ευαγγέλιο της Παναγιάς της Γράμμουστας. Μπορούμε να διαβάσουμε «Εν Ενετίησιν 1748». Το ευαγγέλιο δείγμα υψηλής βενετσιάνικης αισθητικής, είναι θαυμάσια εικονογραφημένο και φέρει παραστάσεις από τη ζωή του Χριστού και από τους Ευαγγελιστές.
Στο Άργος Ορεστικό υπήρχε εκκλησία της Παναγιάς όπου αναφέρεται ότι χτίστηκε με χρήματα των τσελιγκάδων του Γράμμου Χατζοπουλαίων, Πισιωταίων από το 1870.
Η εικόνα της Παναγιάς της «Οδηγήτριας» κατά τους χειμερινούς μήνες μεταφερόταν στο Άργος Ορεστικό όπου και τοποθετούνταν στην εκκλησία που λειτουργούσε μέχρι που το 1941 βομβαρδίστηκε από τους Ιταλούς.
Δίπλα στην εκκλησία βρισκόταν ένας οικίσκος με πυρομαχικά και προφανώς οι Ιταλοί δεν πέτυχαν στόχο τους.
Η εκκλησία της Παναγιάς κατεδαφίστηκε μεταπολεμικά στην δεκαετία του 50 και οι εικόνες μεταφέρθηκαν στην Κορησό και την Μητρόπολη.
Σήμερα η εικόνα μεταφέρεται στη Γράμμουστα μόνο για την ημέρα Παναγίας.
Οι Γραμμουστιάνοι
Να σημειωθεί ότι Γραμμουστιάνοι είναι οι Βλάχοι της Προσοτσάνης  που οι ρίζες τους βρίσκονται στην Γράμμουστα του νομού Καστοριάς και βρέθηκαν στην άλλη πλευρά τής Μακεδονίας, ύστερα από μετοίκηση στην περιοχή του Άνω Νευροκοπίου.
Αιτία της μετακίνησής τους ήταν οι διαρκείς λεηλασίες των Τουρκαλβανών. Έτσι προς το τέλος του 18ου αιώνα μια ομάδα από την Γράμμουστα με μια ομάδα από τα ορεινά των Τρικάλων, οι Μοστιανοί, κατευθύνθηκαν προς το Άνω Νευροκόπι όπου δημιούργησαν το χωριό Παπά Τσαϊρ.
Η εγκατάσταση τους εκεί δεν έδειχνε σημεία νέας προσφυγιάς.
Η εκκλησία και το σχολείο έδεσαν τους νέους κατοίκους περισσότερο με την ήρεμη περιοχή αλλά το 1913, λίγο πριν διαμορφωθούν τα σημερινά σύνορα, άτακτες ομάδες αιμοσταγών Βουλγάρων έκαψαν και λεηλάτησαν το Παπά Τσαϊρ, για να μετακινηθούν οι Βλάχοι σε χωριά της Δράμας Προσοτσάνη, Μικρόπολη, των Σερρών Οινούσσα, Πρώτη, Ροδολίβος και αλλού.
Το δράμα, το ξεκλήρισμα, την καταστροφή και τα θύματα τού Παπά Τσαϊρ θρηνούν ακόμα οι απόγονοί τους όπου και αν βρίσκονται

Σεβασμιώτατε, Κύριε Δήμαρχε, Κύριε πρόεδρε των Γραμμουστιάνων, Κύριε πρόεδρε της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Φίλες και φίλοι, Προσκυνητές ευλαβικοί της «Παναγιάς της Γραμμουστιανής»,
Συρρεύσαμε σήμερα όλοι μας εδώ να προσκυνήσουμε τη Χάρη της, την Παναγιά την Οδηγήτρια, προστάτιδα των Γραμμουστιάνων Βλάχων, Τροφό και Μητέρα του Γένους των Χριστιανών.
Η συμβολική σημασία της εικόνας της «Παναγιάς της Γραμμουστιανής» ξεπερνά τη θρησκευτική της διάσταση. Για τους Γραμμουστιάνους Βλάχους είναι το σύμβολο της εξιδανικευμένης, απωλεσθείσας ορεινής τοπικότητας τους. Η εικόνα της Παναγιάς της Γραμουστιανής στο Άργος Ορεστικό διαμεσολαβεί για τους Γραμμουστιάνους όχι μόνο στον Υιό της. Είναι ταυτόχρονα ο διαμεσολαβητής κι η κιβωτός της ιστορικής μνήμης μιας χαμένης πατρίδας.
Σκορπισμένοι, κυνηγημένοι απ’ τον κατακτητή οι Γραμμουστιάνοι Βλάχοι στα Νότια Βαλκάνια, διασώζουν σήμερα μαζί με τη μνήμη της λεηλατημένης και κατεστραμένης τους πατρίδας την εικόνα της Παναγιάς της Οδηγήτριας.. Στον ερειπιώνα σήμερα της εκκλησιάς της στην ορεινή Γράμμουστα φυλάσσεται, όσο και αυτό να ηχεί παράδοξο, η μνήμη της ορεινής πατρίδας, το αίσθημα του κοινώς ανήκειν σε μια ομάδα ανθρώπων, σε μια κοινωνία οργανωμένη για αιώνες με τάξη και σειρά. Σε μια κοινωνία αξιών. Μια Κοινότητα της οποίας η αυτοπραγμάτωση κι επιβεβαίωση είχε κορυφαία μέρα της τη γιορτή της Παναγιάς. Η Χάρη της λοιπόν συνιστά το ιδεώδες σύμβολο γύρω από το οποίο η Κοινότητα κι η Κοινωνία της Γράμμουστας συνέρχονταν στο παρελθόν και στο οποίο αναφέρονται οι διάσπαρτοι Γραμμουστιάνοι του παρόντος.
Η θρησκευτική ιδιοπροσωπία της λατινόφωνης Ρωμιοσύνης, συνδέεται άρρηκτα ανά τους αιώνες με τη Χριστιανοσύνη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, του Σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου. Η πολιτική της ιδιοπροσωπία ταυτίζεται με αυτή του Γένους των Ρωμαίων. Σ’ αυτή τη σύνθεση οι Γραμμουστιάνοι Βλάχοι δώσαν μαρτυρία Πίστεως και Πατρίδος στους αγώνες για την Ελευθερία του Γένους μας ως Ελληνεπώνυμου πλέον στους νεώτερους χρόνους. Με προστάτιδα, καταφύγιο, παρηγοριά και οδηγό την Παναγιά τη Γραμμουστιανή. Εγκώλπιο της μνήμης και αισιόδοξη οδηγό του μέλλοντος.
Γι’ αυτό και συγχαίρω το Σύλλογο των Γραμμουστιάνων για την πρωτοβουλία των εκδηλώσεων. Οι Γραμμουστιάνοι της Προσοτσάνης κρατούν άσβεστη την καντήλα της μνήμης της λεηλατημένης και κατεστραμένης ορεινής τους πατρίδας. Με συνείδηση και πίστη αναφέρονται στα πραγματικά σύμβολα των πατέρων τους και τα τιμούν. Είθε η Παναγιά η Γραμμουστιάνα να μας ενδυναμώνει και να μας οδηγεί στη Γράμμουστα των διαχρονικών κι ανθρωπιστικών αξιών.

Μιχάλης Μαγειρίας
Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων