Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Η Συμβολή της Παρθένου στο μυστήριο της Γεννήσεως



Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, Ομιλία για τα Χριστούγεννα
Πάντοτε η συνάθροισή μας εδώ εν ονόματι της Χάριτος του Χριστού μας ήτο επωφελής. Σήμερον δε,  είναι κάποια εξαίρεσις ασυγκρίτως πολύ μεγάλη. Διότι σήμερα εορτάζομεν την γέννησην του Χριστού μας. Αυτό δεν θα ερμηνευθεί ποτέ, ούτε στον παρόντα αιώνα, ούτε στον μέλλοντα, στην αιωνιότητα, όταν θα τελειοποιηθεί όλη η λογική φύσις, ούτε τότε θα κατανοήσει το ασύλληπτον μυστήριον της αφάτου κενώσεως του Θεού Λόγου, ειδικά για την σωτηρία του ανθρώπου. Σύμπασα η κτίσις μετέσχε, μετέχει και θα μετάσχει όλης της πανευλογίας της Θείας κενώσεως. Αλλά αυτά είναι τα περισσεύματα, ο πραγματικός στόχος είναι ο άνθρωπος. Για την κτίσιν δεν χρειαζόταν η κένωσις. Αυτός που είπε και εγεννήθησαν, ενετείλατο και εκτίσθησαν, δεν χρειαζόταν να κατέβει εδώ και να ταπεινωθεί. Θα ημπορούσε να το κάνει και προστακτικά. Αυτό δεν θα κάνει και στην παλιγγενεσία; Σε χρόνον αστραπής θα ανακαινίσει το σύμπαν.
symbpan
Στον άνθρωπον όμως δεν έγινε αυτό και αυτό είναι η προσοχή μας. Το τι σημαίνει το κατ’ εικόνα και ομοίωση. Ο άνθρωπος, αδελφοί μου, είναι το ιδιαίτερο καμάρι της θεοπρεπούς μεγαλοσύνης. Βλέπετε ενώ τα σύμπαντα, όπως είπα, κατασκευάστηκαν προστακτικά, τον άνθρωπον ο Θεός δεν τον έκανε προστακτικά. Τον κατασκεύασεν ιδιοχείρως και του έδωσε τις ιδιότητες και τον χαρακτήρα ούτως ώστε να γίνει χωρητικός των θείων ιδιοτήτων, εκτός του να είναι κατά φύσιν θεός. Λοιπόν, αυτό το κατ’ εικόνα και ομοίωσιν επλανήθη και εξέπεσε. Η Παναγάπη του Χριστού μας, για να δείξει ότι πράγματι είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσιν ο άνθρωπος και εις τούτο απόκεινται όλες οι ευλογίες και η θέωσις, γι’ αυτό έρχεται ο Ίδιος ιδιοχείρως να αναπλάσει μεν τον άνθρωπον οντολογικά καθώς τον κατασκεύασε καθ’ ομοίωσίν Του, αλλά και να του δείξει και τον τρόπο πρακτικά της πάλης και του βιώματός του εδώ στην κοιλάδα του κλαυθμώνος.
Η αιτία της καταστροφής ήταν ο εγωισμός και η φιλαυτία… Έρχεται η Θεία Κένωσις και έρχεται τώρα να γίνει βρέφος Αυτός που τη δρακί περιέχει το σύμπαν. Να έρθει ως βρέφος ταπεινόν, από μια ταπεινήν κόρη, την αειπάρθενό Του Μητέρα και με άφραστον και ασύλληπτον και ακατανόητον τρόπο εγεννήθην ως άνθρωπος κρατώντας την αγνότητα της μητέρας και την ιδικήν Του. Κάτι θα πω εδώ που δεν ξέρω πώς θα γίνει, είναι σε μια παρέκκλισιν. Είναι η σημασία ακριβώς της αγνότητος. Αυτό με συγκλόνισε κυριολεκτικά για τον λόγον ότι προόρισε αυτήν την κόρη προ καταβολής κόσμου και μετά όταν ήρθαν οι πρόγονοι αυτής της φυλής, από τότε άρχισε να τους δείχνει ο Θεός ότι από την ρίζα τους θα φυτρώσει αυτό το κοράσιον που θα συνεργήσει Αυτή να δώσει σάρκα, να δώσει ανθρώπινον σώμα εις τον Θεόν Λόγον καθώς ευδόκησεν η αγαθότης Του να αναπλάσει τα πάντα. Μένει αυτό το κοράσιον αγνότατον, βλέπετε, και εις την περίοδον ακόμα της συλλήψεως, όπως βλέπετε, όταν της είπε ο Άγγελος ότι θα γεννήσει υιόν, τρόμαξε το κοριτσάκι, λέει μα πώς είναι δυνατόν; Αφού εγώ δεν έχω σχέση με άντρα! Λέει, όχι, μη φοβάσαι, της λέει, Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι. Γι’ αυτό και το γεννώμενον Άγιον θα είναι Υιός του Θεού. Και τότε δεν αντέδρασε το κοριτσάκι και λέει: γένοιτο κατά το θέλημά Σου Κύριε. Και γίνεται η σύλληψις, κατά τρόπον ασύλληπτον εις τους φυσικούς κανόνας, διότι ήτο υπέρ φύσιν. Και γίνεται σύλληψις μέσα εις τα σπλάχνα της αειπαρθένου αυτής κορούλας και αισθάνεται την εγκυμοσύνην της, αναβαίνει κλιμακηδόν όπως είναι οι φυσιολογικοί νόμοι. Αισθανόταν ότι ήτο έγκυος αλλά ουδέποτε αισθάνθηκε μέσα της τον συναισθηματισμόν της ανθρωπίνης πτώσεως και παραβάσεως. Αν και συνέλαβεν εις τα παρθενικά της σπλάχνα και με το παρθενικό της αίμα δημιούργησε τη σάρκωση του Υιού της, του Θεού Λόγου, Αυτή και τότε και αείποτε ήτο Παρθένος. …
Εδώ είναι το ασύλληπτο μυστήριο! Ήξερε η κορούλα ως Προφήτης ότι ήρθεν η ώρα της να γεννήσει και ξεκίνησεν γι’ αυτόν τον σκοπόν εις τον τόπον που τους είχε υποδείξει η Πρόνοια να πάνε. Και πήγαν εκεί, αν και λέει: «ουκ ην τόπος εν τω καταλύματι». Πράγματι δεν ήταν. Διότι τους τόπους του καταλύματος, τους πήραν οι πλούσιοι και οι αυτάρκεις και οι κατέχοντες και οι εξουσιαστές. Για τους φτωχούς δεν είχε τόπον. Καταδέχεται λοιπόν ο Υιός του Θεού να αρχίσει από την ταπείνωσιν την ανάπλαση της ανθρωπίνης προσωπικότητος. Και ο τοκετός έγινε ασύλληπτος, ακατάληπτος, όπως καθόταν η κορούλα στο σπίτι εκεί και περίμενε, ήξερε την ώρα, έξαφνα βρίσκεται στην αγκαλιά της το βρέφος, χωρίς να ξέρει η ίδια πόθεν βγήκε, πώς βγήκε. Αισθανόταν το αειπάρθενο της αγνότητός της και βλέπει έξαφνα το αγγελούδι μέσα στην αγκάλη της και είχε τα ρουχαλάκια έτοιμα εκ των προτέρων και το έντυσε.
Καταδέχεται λοιπόν ο Υιός του Θεού του ζώντος. Αυτός ο διοικητής των σύμπαντων όντων, καταδέχεται μ’ αυτόν τον τρόπον να σαρκωθεί μες στο σπήλαιον και να κατακλιθεί σαν στρωμνή μες στη φάτνη, μες στην πάχνη. Δεν είχε αλλού τόπο γι’ Αυτόν. Τα υποδέχεται όλα εκουσίως και αρχίζει παρακάτω από εκεί το δεύτερον στοιχείον. Το κεντρικόν στοιχείον όπως είπα της ανθρωπίνης προσωπικότητος που είναι το κατ’ εικόνα και ομοίωσιν, είναι η αγνότης και η παρθενία, αλλά το δεύτερον το ομοιογενές είναι η αγάπη. Επειδή ο Θεός και Δημιουργός που δημιούργησε το κατ’ εικόνα και ομοίωσιν, Αυτός ήτο και είναι η αυτοαγάπη. Άρα ο άνθρωπος ως εικόνα και ομοίωσις έχει θεμέλιον της οντότητός του την αγάπη. Άρα η αγάπη στον άνθρωπο είναι επιβεβλημένον καθήκον, δεν είναι αρετολογία, δεν είναι περιστασιακή, είναι στοιχείον οντότητος της ανθρωπίνης προσωπικότητος και υποδεικνύει το βρέφος.
Μόλις λοιπόν έμαθαν οι εχθροί ότι εγεννήθη κάποιος και θα είναι αρχηγός φρόντισε τότε, όπως λέει η ιστορία, ο Ηρώδης να το σκοτώσει. Δεν μπορούσεν Αυτός, αφού Αυτός διοικεί το σύμπαν να τον παραμερίσει αυτόν και να γλιτώσει την καταστροφήν; Μπορούσε, αλλά αρχίζει ακριβώς να μας δείξει τον τρόπον. Πρώτα τον τρόπον της αγνότητος με τον τρόπο της γεννήσεως και δεύτερον τον τρόπον της αγάπης με την ανοχήν…
Αυτά είναι αδερφοί μου, αυτά ήθελα να σας ενθυμίσω και ειδικά με τον συγκλονισμόν της σημερινής εορτής που κατεδέχθη ο Θεός Λόγος να γίνει για μας άνθρωπος για να κάνει εμάς τους ανθρώπους να μας επαναφέρει πάλι να μας κάνει θεούς. Βλέπεις πώς λέει στην προσευχή Του; «θέλω Πάτερ ίνα όπου ειμί Εγώ ίνα ώσι και αυτοί», «Συ Πάτερ εν εμοί καγώ εν αυτοίς ίνα ώσιν εν καθώς ημείς εν εσμεν». Ήρθεν εδώ ο Δημιουργός του σύμπαντος των είναι, και συγχωράει την ανθρώπινην ενοχήν και βαρβαρότητα και κακότητα, αναπλάθει την ενοχήν δια του αίματος, μας δείχνει τον τρόπο της επιστροφής και μας δίδει την απόδειξη, το βραβείο της μετανοίας, ότι θα μας επαναφέρει, όχι ότι μας συγχώρησε γιατί εφταίξαμε, θα μας επαναφέρει εις την θέσιν τού κατ’ εικόνα και ομοίωσιν. Διότι αυτός είναι ο προορισμός μας, αλίμονο! Δεν μεταβάλλονται οι φυσικοί νόμοι. Το κατ’ εικόνα και ομοίωσιν σημαίνει ότι ο άνθρωπος θα επανέρθει εκεί ακριβώς που είναι η θέσις του και ο τόπος του. Γι’ αυτό ήρθεν ο αυτουργός, ο δημιουργός, ο συνοχεύς και του το έδωσε. Γι’ αυτό εύχομαι η Θεία Χάρις του Κυρίου μας που συγκατέβη για την δική μας την ανάπλασιν και οι πρεσβείες της γλυκυτάτης μανούλας, της μητέρας των χριστιανών, της παγκοσμίου μητέρας που συμπαρίσταται πάντοτε με την μητρικήν της στοργήν να μας ενισχύσει να επιτύχομεν τον τρόπον της μετανοίας και να κερδίσομεν την Θείαν επαγγελίαν που μας έταξεν ο Κύριός μας. Αμήν!




ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


web statistics

Ως βρέφος βαστάζουσα, εν ταις αγκάλαις Αγνή, τον πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα εκ σου, χαράς ώφθης πρόξενος, όθεν πάσα η κτίσις, ανυμνεί χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, την φρικτήν σου λοχείαν πηγήν γαρ αθανασίας, κόσμω εκύησας.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Παρακλητικός Κανόνας στην Παναγία την Παρηγορήτισσα της Άρτας.(Μια εξαιρετική και μοναδική έκδοση).


web statistics


Document-page-001
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΣΣΗΣ
Μία ἐξαιρετικῆς σημασίας (ἱστορικῆς, ἁγιολογικῆς καί ὑμνογραφικῆς) ἔκδοση, κυκλοφόρησε πρόσφατα ἀπό τίς Ἐκδόσεις ΣΑΪΤΗ. Πρόκειται γιά τόν  Παρακλητικό Κανόνα  πρός τήν Παναγία τήν Παρηγορήτισσα τῆς Ἄρτας.
«Καί πάλι  σημειώνει στόν Πρόλογό του ὁ Παν/τος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος Ρούμπης, Κληρικός τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν   ἡ ἀγαστή συνεργασία τοῦ φιλτάτου Καθηγητοῦ κ. Ἀντωνίου Μάρκου, Ἁγιολόγου  καί  Ὑμνογράφου, μετά τοῦ ρέκτου τοῦ πνευματικοῦ λόγου, Αἰδεσιμολογιωτάτου  Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου Ἀθανασίου (Κληρικοῦ  τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄρτης καί Καθηγητοῦ Χημικοῦ, ἄκρως παραγωγικοῦ συγγραφέως)  καί τοῦ Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ κ. Βλασίου Σαββίδη, παρήγαγε ἕνα ἀκόμη  ἐξαιρετικά σημαντικό ἔργο, τό ὁποῖο δέν εἶναι ἁπλῶς μία Παράκληση, ἀλλά ἕνας τόμος μεγάλου ἱστορικοῦ, πνευματικοῦ, ἀλλά  καί ὑμνογραφικοῦ ἐνδιαφέροντος».
DSCF0034
———————————————————————————————-
Τό νέο βιβλίο (μεσαίου σχήματος, 100 σελίδων) περιλαμβάνει:
-Προλεγόμενα τοῦ Ὑμνογράφου Καθηγητοῦ κ. Ἀντ. Μάρκου.
-Πρόλογο (ὅπως προαναφέρθηκε) τοῦ Παν/του Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου Ρούμπη, Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἁγ. Δημητρίου τῶν Ὅπλων Πατησίων.
-Ἱστορικό Σημείωμα περί τοῦ Δεσποτάτου τῆς Ἠπείρου, τοῦ Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ κ. Βλασίου Σαββίδη, βασισμένο στίς δικές του Παραδόσεις Μεσαιωνικῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας (Θεσσαλονίκη 1997)  καί σέ ἐπιλογή διεθνοῦς καί ἑλληνικῆς  σχετικῆς βιβλιογραφίας. Στό σημείωμα περιγράφονται ἀναλυτικά (ἀλλά  ὄχι σχολαστικά/κουραστικά), τά τῆς ἱδρύσεως τοῦ Δεσποτάτου, οἱ ἱδρυτές Ἕλληνες/Βυζαντινοί Δεσπότες Κομνηνοδουκάδες  καί ἡ  Ἑλληνική τους Δυναστεία, ἡ Α’ καί Β’ Ἰταλική Δυναστεία, ἡ ἐνδιάμεση Σερβική, οἱ λόγοι καί οἱ ἱστορικές συγκυρίες  πού  ὁδήγησαν στήν  ἵδρυση τοῦ Δεσποτάτου, τό ὅποιο ἔργο τῶν Δεσποτῶν, κ.ἄ. παράμετροι τοῦ θέματος.
Parigoritisa_Arta-1
– Ἱστορικό Σημείωμα μέ θέμα τήν Παρηγορήτισσα τῆς Ἄρτας, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου Ἀθανασίου, Καθηγητοῦ Χημικοῦ, στό ὁποῖο ἀναφέρονται οἱ κτίτορες, ἡ ἵδρυση, οἱ θρύλοι πού τήν συνοδεύουν, τά τεχνικά  καί καλλιτεχνικά στοιχεία τοῦ μνημείου  καί  ἡ ἱστορική καί θαυματουργή Εἰκόνα  τῆς  Παναγίας τῆς Παρηγορήτισσας. Ἀκόμη, ἀπό τό βιβλίο του (καί τῆς Πρεσβυτέρας του Χαρούλας Τσουλιάη, Καθηγητρίας Φιλολόγου), Ἡ Πάντων Ἄνασσα –Μεσίτις πρός Θεόν, ἀναδημοσιεύονται τά τῆς ἀφιερώσεως τοῦ Ναοῦ ἀπό τήν Βασίλισσα/ Μοναχή ἁγ. Θεοδώρα  στήν  Παναγία τήν Παρηγορήτισσα. Ἐπίσης, ἀπό τό βιβλίο  τοῦ μακαριστοῦ π. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου, Θαύματα τῆς Παναγίας, ὁ π. Δ. δανείζεται δύο θαυμαστές ἐπεμβάσεις Της μέ τόν τίτλο, Ἡ Παναγία ἡ Παρηγορήτισσα σώζει τήν Ἄρτα (τήν διάσωση ἀπό πολιορκεία αἱρετικῶν Παπικῶν  καί  ἀπό τήν  κατοχή Ἀλβανοβούλγαρου δυνάστη). Τέλος, ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἠλία Οἰκονομόπουλου, «Ὁ Βίος καί τά θαύματα τῆς Παναγίας», ἀναδημοσιεύει ἕνα τρίτο θαῦμα, πού ἀφορᾶ διάσωση τῆς Ἄρτας ἀπό πλημμύρα τοῦ ποταμοῦ Ἄραχθου.
Document-page-041
-Το κύριο μέρος τοῦ ἔργου ἀποτελεῖ βεβαίως ὁ Παρακλητικός  Κανόνας πρός τήν Παρηγορήτισσα, ὁ  ὁποῖος εἶναι ποίημα  τοῦ  Καθηγητοῦ κ. Ἀντ. Μάρκου (2014). Τό ἔργο εἶναι λυρικό ποίημα, ἕνα μνημεῖο Θεοτοκοφιλίας καί Θεοτοκοσεβείας. Μέ τό ἔργο  αὐτό ὁ  σεβαστός Καθηγητής ἀναδεικνύεται πέραν  τοῦ  Ὑμνογράφου  καί  ποιητής  μέ  δεινότατο  κάλαμο. Τό ἔργο αὐτό δέν εἶναι  ἁπλᾶ καί μόνο ἕνα ὑμνογραφικό  ἔργο, εἶναι  ἕνα ἐξαίρετο  ποιητικό  ἔργο, στό ὁποῖο ἡ ἱστορία τῆς Παρηγορήτισσας  διατυπώνεται  μέ  ποιητικές εἰκόνες ἰδιαιτέρου κάλλους καί λογοτεχνικές ἐκφράσεις μεγάλης ἀκριβείας.
Document-page-044
Τό ἔργο ἀπό πλευρᾶς φιλολογικῆς εἶναι πλούσιο στά  ἐπί  μέρους  στοιχεῖα. Τά φιλολογικά  στοιχεῖα στό  ὅλο ἔργο  (προσφωνήσεις εὐλαβείας, μεταφορικά σχήματα,  παρομοιώσεις, ποιητικά ἐπίθετα, εἰκόνες,  ἀποστροφές, ἀντιθέσεις, κ.λ.π.), εἶναι  ἐμφανέστατα  καί πυκνά. Ὁ ποιητής χρησιμοποιεῖ πολλά κοσμητικά ἐπίθετα καί  συχνά τήν παρήχηση σάν  καλολογικό στοιχεῖο, πράγμα τό ὁποῖο ἐπιδίδει  στό  ἔργο  του  ἰδιαίτερη γλαφυρότητα.
Parigoritisa_Arta-2.jpg
Πέραν τῶν προμνημονευθέντων, γιά τήν κατά τό δυνατόν τελειώτερη ἐμφάνιση τοῦ ὅλου ἔργου ἐργάσθηκαν:
Ὁ  Συγγραφέας κ. Ἰωάννης Καρδάσης (Χημικός – Οἰκονομολόγος), ὡς Εἰδικός Σύμβουλος.
Ἡ Πρεσβυτέρα κ. Χαρούλα Τσουλιάη (Καθηγήτρια Φιλόλογος) καί ὁ Κύπριος Συγγραφέας κ. Κώστας Παπαγεωγρίου (Πολιτικός Ἐπιστήμων), ὡς ἐπιμελητές φιλολογικοῦ ἐνδιαφέροντος.
Οἱ Μουσικοδιδάσκαλοι, κ. κ. Νικόλαος Μάννης (Διδάσκαλος) καί Ἰωάννης Ρούμελης (Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος), ὡς ἐπιμελητές Μουσικολογικοῦ/ Τυπικολογικοῦ ἐνδιαφέροντος.
Ὁ Ἁγιογράφος κ. Γεώργιος Βακουφτσῆς, ὡς καλλιτεχνικός ἐπιμελητής.
Τό ἔργο διατίθεται ἀπό τίς Ἐκδόσεις ΣΑΪΤΗ καί τό συνιστοῦμε στούς  ἀναγνώστες  μας, ὡς ψυχοφελές, ἐπιμορφωτικό καί μεγάλου πνευματικοῦ (καί ὄχι μόνο) ἐνδιαφέροντος.
ΤΙΜΗ ΑΝΤΙΤΥΠΟΥ. 5 ΕΥΡΩ

25130dd4742318bef8341d0b3960d839_M


Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Η θαυματουργή βυζαντινή εικόνα της Αγίας Άννας από την Μονή Μπίστριτσα


web statistics


Την εικόνα της Αγίας Άννας την δώρησε ο Μανουήλ Β΄Παλαιολόγος (1350 - 1425)και η σύζυγός του Άννα στον ηγεμόνα Αλέξανδρο τον Αγαθό,σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την φιλοξενία του γιού τους Ανδρονίκου στην Μολδαβία.Η εικόνα έχει κάνει πολλά θαύματα.
Η εικόνα της Αγίας Άννας  γλύτωσε τον ηγεμόνα Πέτρου Ράρες από τα χέρια των Τούρκων και τον θάνατο.

Τον ηγεμόνα τον πρόδωσαν και όπως διαβάζουμε στου Χρονικό του Γκριγκόρε Ουρέκε,κρύφτηκε στην Μονή Μπίστριτσα.Ήταν 17 Σεπτεμβρίου 1538.Οι προδότες και οι Τούρκοι του Σουλειμάν τον κυνηγούσαν λυσσασμένα
Όλοι νύχτα προσευχήθηκε γονατιστός μπροστά στην εικόνα της Αγίας Άννας μαζί με τους πατέρες της μονής και κλαίγoντας υποσχέθηκε στην Αγία Άννα πως αν γλυτώσει θα φτιάξει το μοναστήρι.Οι Τούρκοι είχαν περικυκλώσει το μοναστήρι
Το ξημέρωμα της επομένης ημέρας πήρε θάρρος από τον Θεό και κατάφερε να αποδράσει από μια απόμερη πορτίτσα,ντυμένος με χωριάτικα ρούχα,περνώντας
ανάμεσα στους Τούρκους.
 Με την βοήθεια της Αγίας Άννας δεν μπορούσαν να τον δουν
Μετά από τρία χρόνια,δηλαδή το 1541,ο Πέτρου Ράρες γίνεται ξανά ηγεμόνας της Μολδαβίας και εκπληρώνει την υπόσχεσή του προς την Αγία ΄Αννα.
 Ένα άλλο θαυμα που καταγράφηκε το 1853 αναγέρει πως ο ηγούμενος της Μπνής Πανγκαράτσι,Βαρνάβας,ήταν πολύ άρρωστος και ζήτησε από τους μοναχούς να τον πάνε στην Μονή Μπίστρτσα μπροστα στην εικόνα της Αγίας Άννας.Το θαύμα έγινε και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ο ηγούμενος Βαρνάβας δώρησε το ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο τέμπλο το οποίο φαίνεται μέχρι σήμερα.

Η μυροβλύζουσα εικόνα της Αγίας Άννας!


web statistics


Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Άννας βρίσκεται στην Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α.στην Ρωσική εκκλησία της Παναγίας της«Χαράς των θλιβομένων».Μυρόβλησε για πρώτη φορά στις 9 Μαϊου 2004 και αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια.
Την εικόνα την είχε παραγγείλει ο εφημέριος του ναού π.Αθανάσιος το 1998 και αγιογραφήθηκε στην μονή του Όρους των Ελαιών.Αφού η εικόνα «ευλογήθηκε»στον Τάφο του Χριστού στάλθηκε στην Φιλαδέλφεια όπου μέχρι σήμερα τελεί πολλά θαύματα
Σήμερα η εικόνα βρίσκεται στην Μονή του Αγίου Τύχωνος(ΕΔΩ)