Θαύματα και εμφανίσεις της Παναγίας σε Αγιορείτες μοναχούς

web statistics

Οι Ζωγραφίτες Οσιομάρτυρες

Επειδή το Άγιο Όρος αποτελούσε το στήριγμα της Ορθοδοξίας στην Ανατολή οι Λατίνοι ήθελαν να το καταστρέψουν και να ιδρύσει ο πάπας την εξουσία του. Μπήκαν λοιπόν το 1280, για το σκοπό αυτό στο Όρος. Μερικοί υπέκυψαν. Οι περισσότεροι όμως αρνήθηκαν την εξουσία του Πάπα. Τελευταία μονή ήταν η Μ.Ζωγράφου. Εκεί ασκήτευσε ένας μοναχός που μια μέρα ενώ διάβαζε τους χαιρετισμούς μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, ακούει μια φωνή να του λέει ¨Χαίρε κι εσύ, γέρον του Θεού¨. Ο γέροντας τρόμαξε. Η φωνή συνέχισε ¨μη φοβάσαι, μόνο πήγαινε πες στον ηγούμενο και στους άλλους μοναχούς, ότι οι εχθροί μας πλησιάζουν. Όποιος είναι ασθενής στο φρόνημα να πάει να κρυφτεί. Όποιος επεθυμεί μαρτυρικό στεφάνι να μείνει στο μοναστήρι¨. Καθώς πήγαινε είδε στη πόρτα την εικόνα της Παναγίας, την ασπάστηκε την πήρε μαζί του και πήγε στον ηγούμενο στον οποίο είπε ότι είχε συμβεί. Κάποιοι κρύφτηκαν ενώ 26 μοναχοί μαζί με τον ηγούμενο περίμεναν τον εχθρόκαι τα μαρτυρικά στεφάνια.

Η Παναγία σαν μάνα φροντίζει τους μοναχούς

Στην ιερά μονή του Αγίου Παύλου, ζούσε ο γερο-Θωμάς. Ήταν βοηθός του γερο-Γρηγόρη, που ήταν ζυμωτής και φούρναρης. Όταν ο γερο-Γρηγόρης απουσίασε για 2 μέρες, ο γερο-Θωμάς έπρεπε να ζυμώσει ψωμί για 60 μοναχούς και 20 προσκυνητές. Επειδή όμως δεν ήξερε από που να αρχίσει το ζύμωμα, άρχισε να προσεύχεται στη Παναγία και ενώ ετοιμαζόταν να βάλει νερό και αλεύρι, είδε μια μαυροφόρα που πήρε στα χέρια της το προζύμι και σε δύο ώρες ετοίμασε το ζυμάρι και έπλασε τα ψωμιά. Ο γερο- Θωμάς παρακολουθούσε σαν υπνοτισμένος και μετά κατάλαβε πως η μαυροφορεμένη γυναίκα ήταν η Παναγία. Όταν μοίρασε τα ψωμιά οι μοναχοί τον ρώτησαν πως τα έφτιαξε τόσο γρήγορα και τόσο ωραία. Με αυτό το τρόπο φανέρωσε στους μοναχούς η Κυρία Θεοτόκος ότι φροντίζει γι΄ αυτούς σαν μητέρα για τα παιδιά της.

Το όραμα του ησυχαστού

Ένας μοναχός διηγείται το όραμά του. Όταν προσευχόταν είδε πλήθος δαιμόνων, να ορμούν πάνω του με μανία. Φοβισμένος πήγε στην εκκλησία και είδε τον Κύριο και τη Θεοτόκο σαν ζωντανούς και με βασιλική δόξα. Το πρόσωπο του Κυρίου έλαμπε πιο δυνατά από τον ήλιο, γι΄ αυτό ο μοναχός δεν μπόρεσε να ξανακοιτάξει. Πλησίασε την εικόνα της Παναγίας, προσκύνησε, την κοίταξε στο πρόσωπο και Την ρώτησε ¨Πώς θα γλιτώσω από τους δαίμονες που με κυνηγούν;¨ Η Παναγία αποκρίθηκε ¨με το όνομα του Υιού μου και το δικό μου¨. Ο μοναχός υποκλίθηκε και φώναξε ¨Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού, ελέησον με. Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία¨. Και οι δαίμονες εξαφανίστηκαν.

Θείες παρηγορίες

Η ασκητική ζωή του γέροντος Ιωσήφ, φάνηκε ξεχωριστή από το ξεκίνημα της. Αυτό φαίνεται στα ακόλουθα περιστατικά :

Τον καιρό που ασκήτευε στη Βίλγα, δοκίμασε ένα δυνατό πειρασμό. Κατέφυγε με προσευχή και με παράπονο στο Θεό και τη Θεοτόκο. Καθώς ήταν στραμμένος στον Άθωνα, είδε μια φωτεινή ακτίνα να σχηματίζει κάτι σαν ουράνιο τόξο, να ακουμπά πάνω του. Αμέσως ένοιωσε αλλοίωση, κι άρχισε να λέει την ευχή ρυθμικά και αβίαστα. Ήταν πλημμυρισμένος από φως και χαρά.

Άλλη φορά, ενώ δοκίμαζε έναν άλλο πειρασμό, ένοιωσε την καρδιά του να πλημμυρίζει από θεική αγάπη. Όπως περπατούσε άκουσε ομιλίες. Γύρισε και είδε ένα στρατηγό να του λέει ¨καλώς ήρθες, πέρασε να προσκυνήσεις¨. Πήγαν σ΄ ένα ωραίο ναό και στάθηκαν στην εικόνα της Παναγίας και ο οδηγός είπε ¨Δέσποινα, δείξε τη δόξα σου στο δούλο σου, για να μη καταποντιστεί από την λύπη¨. Τότε η Παναγία ζωντάνεψε και είπε στον στρατηγό ¨πάρε τον στον τόπο του να αγωνίζεται και να έχει την ελπίδα του σ΄ εμένα¨. Για ένα διάστημα ησύχασε. Κάποτε που πλήθηναν οι πειρασμοί, μπήκε σ΄ ένα εκκλησάκι και στάθηκε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας κι Εκείνη ξαναζωντάνεψε και του είπε ¨δε σου είπα να έχεις τις ελπίδες σ΄ εμένα; Γιατί αποθαρρύνεσαι; ¨ Ύστερα το Θέιο Βρέφος τον χαΐδεψε 3 φορές στο μέτωπο και επέστρεψαν στην εικόνα. Ο γερο- Ιωσήφ φιλούσε με πόθο το μέρος που στάθηκε η Παντάνασσα το οποίο ευωδίαζε για πολύ καιρό.

Ποιος ξέρει ακόμη πόσα θαύματα γίνονται σε μας ή σε άλλους αδελφούς μας, χωρίς καν να τα υποπτευόμαστε; Αυτά είναι τα μυστικά, τα αόρατα θαύματα, που γίνονται κάθε τόσο, ως ευεργετικές ενέργειες της Παναγίας και των Αγίων, που μας λυτρώνουν από χιλιάδες κινδύνους και βλαβερές επιβουλές των εχθρών μας, ορατών και αοράτων, είτε γιατί προσευχηθήκαμε ή προσευχόμαστε, είτε για κάτι που κάναμε καλά, είτε γιατί άλλοι προσεύχονται για μας, είτε τέλος γιατί ο Θεός περιμένει τη μετάνοιά μας. Ας την ευχαριστούμε αδιαλείπτως κι ας την παρακαλούμε ν’ ανοίξει της ψυχής μας τα μάτια να δούμε τα θαυμάσιά Της που τελούνται μυστικά και αδιόρατα σε όλους όσους τιμούν την αγαθότητά Της.