web statistics
Η Iερά Μονή της Παναγίας της Τροόδιτισσας είναι κτισμένη σε μια πευκόφυτη περιοχή του Τροόδους μεταξύ των χωριών Πλάτρες και Πρόδρομος. Η Μονή είναι υψηλότερη από κάθε άλλη Κυπριακή Μονή, αφού βρίσκεται 1.380 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Παναγία του Τροόδος έχει ονομαστεί και Παναγία Ολυμπία, αφού γειτνιάζει με το Όρος Όλυμπος που είναι και το υψηλότερο βουνό της Κύπρου και θεωρείται η Βασίλισσα του Κυπριακού Ολύμπου. Όμως, η Μονή της Παναγίας της Τροόδιτισσας ονομάζεται και Μονή της Παναγίας της Αφροδίτισσας, αφού η Παναγία έχει διαδεχθεί την Ακραίαν Αφροδίτην, που ελατρεύετο στην κορυφή του Τροόδους, στο Όρος Όλυμπος, κατά την αρχαιότητα. Όπως και η Ακραία Αφροδίτη προγενέστερα, έτσι και η Παναγία η Τροόδιτισσα είναι σήμερα γνωστή ότι φέρνει τη γονιμότητα σε στείρες γυναίκες.
Η ιστορία της Μονής αρχίζει από τον 8 ον αιώνα μ.Χ. Κατά την περίοδο της εικονομαχίας, ένας εικονολάτρης μοναχός, μετέφερε στην Κύπρο από την Μικρά Ασία, μία από τις 70 εικόνες της Παναγίας που αποδίδονται στον Ευαγγελιστή Λουκά. Αφού ο εν λόγω μοναχός έζησε για 25 χρόνια στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου των Γάτων, στην περιοχή της Λεμεσού, αναχώρησε για το εσωτερικό του νησιού και μετέφερε την ιστορική εικόνα στο "Σπήλαιο της Τροοδίτισσας", όπου εγκαταστάθηκε και ο ίδιος μαζί με έναν άλλο μοναχό. Εκεί έζησαν όλη τους τη ζωή, οι δύο ανώνυμοι ασκητές, εκεί και ετάφησαν.
Γύρω στα 200 χρόνια μετά, κατά το 990, το Ιερό Σπήλαιο αποκαλύφθηκε στους Χριστιανούς με την εκεί φυλαγμένη πανέμορφη ζωγραφιά της Παναγίας. Σύμφωνα με τη παράδοση, ένας βοσκός, έχασε τη κατσίκα του κατά τη διάρκεια της νύχτας, ξαφνιάστηκε όταν είδε ένα ελαφρύ φως να εμφανίζεται ανάμεσα στα βράχια ψηλά στο βουνό, και με δέος διηγήθηκε για αυτή την ανακάλυψη στους χωριανούς του. Για αρκετό καιρό το μυστηριώδες φως παρατηρήθηκε να λάμπει μέσα στη νύχτα, αλλά κανείς δεν τόλμησε να επιχειρήσει για την εξακρίβωση του. Με το καιρό,αποφάσισαν να ενημερώσουν τις Αρχές της Εκκλησίας, όπου απεφάνθη ότι ένας ιερέας θα έπρεπε να συνοδεύει την ομάδα που θα ερευνούσε αυτό το μυστήριο. Όταν έφθασαν κοντά στο φως, ανακάλυψαν το σπήλαιο μαζί με την εικόνα της Παναγίας αλλά κανένα ανθρώπινο ίχνος. Το ανεξιχνίαστο μυστήριο προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό και ταραχή στη συνείδηση της Εκκλησιαστικής Αρχής, διαπιστώθηκε ότι, καθώς το φαινόμενο του φωτός ήταν θαυματουργό, αυτό βάρυνε τους ανθρώπους να κτίσουν ένα μοναστήρι πάνω από το τοπίο όπου έγινε η εμφάνιση του,και να τιμήσουν το πλέον ιερό σπήλαιο. Αόρατη όμως δύναμη εμπόδιζε τη μεταφορά του νερού που χρειαζόταν για τη κατασκευή της οικοδομής. Οι στάμνες γλιστρούσαν από τους ώμους των εργατών και έσπαζαν πάνω στους βράχους, ενώ ότι κτιζόταν τη μέρα, γκρεμιζόταν τη νύκτα. Κάποιο πρωί, μία στάμνα γεμάτη νερό ανακαλύφθηκε προς τα δυτικά του σπηλαίου, που ήταν πιο χαμηλά και σε ομαλό χώρο. Ήταν καταφανές ότι Άγγελος Κυρίου την είχε τοποθετήσει εκεί, για να φανερώσει το σημείο όπου ήταν κρυμμένη μια πηγή και υπήρχε θέση ευνοϊκή για το ιερό κτίσμα. Πράγματι, η πηγή ανακαλύφθηκε, και η Μονή κτίστηκε εκεί κοντά χωρίς κανένα εμπόδιο πλέον. Όταν τελείωσε το κτίσιμο της Μονής, η εικόνα της Παναγίας της Τροόδιτισσας που βρέθηκε στο σπήλαιο τοποθετήθηκε στο Ναό συνοδευόμενη από λαμπρή τελετή.
Η ιστορία της Μονής αρχίζει από τον 8 ον αιώνα μ.Χ. Κατά την περίοδο της εικονομαχίας, ένας εικονολάτρης μοναχός, μετέφερε στην Κύπρο από την Μικρά Ασία, μία από τις 70 εικόνες της Παναγίας που αποδίδονται στον Ευαγγελιστή Λουκά. Αφού ο εν λόγω μοναχός έζησε για 25 χρόνια στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου των Γάτων, στην περιοχή της Λεμεσού, αναχώρησε για το εσωτερικό του νησιού και μετέφερε την ιστορική εικόνα στο "Σπήλαιο της Τροοδίτισσας", όπου εγκαταστάθηκε και ο ίδιος μαζί με έναν άλλο μοναχό. Εκεί έζησαν όλη τους τη ζωή, οι δύο ανώνυμοι ασκητές, εκεί και ετάφησαν.
Γύρω στα 200 χρόνια μετά, κατά το 990, το Ιερό Σπήλαιο αποκαλύφθηκε στους Χριστιανούς με την εκεί φυλαγμένη πανέμορφη ζωγραφιά της Παναγίας. Σύμφωνα με τη παράδοση, ένας βοσκός, έχασε τη κατσίκα του κατά τη διάρκεια της νύχτας, ξαφνιάστηκε όταν είδε ένα ελαφρύ φως να εμφανίζεται ανάμεσα στα βράχια ψηλά στο βουνό, και με δέος διηγήθηκε για αυτή την ανακάλυψη στους χωριανούς του. Για αρκετό καιρό το μυστηριώδες φως παρατηρήθηκε να λάμπει μέσα στη νύχτα, αλλά κανείς δεν τόλμησε να επιχειρήσει για την εξακρίβωση του. Με το καιρό,αποφάσισαν να ενημερώσουν τις Αρχές της Εκκλησίας, όπου απεφάνθη ότι ένας ιερέας θα έπρεπε να συνοδεύει την ομάδα που θα ερευνούσε αυτό το μυστήριο. Όταν έφθασαν κοντά στο φως, ανακάλυψαν το σπήλαιο μαζί με την εικόνα της Παναγίας αλλά κανένα ανθρώπινο ίχνος. Το ανεξιχνίαστο μυστήριο προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό και ταραχή στη συνείδηση της Εκκλησιαστικής Αρχής, διαπιστώθηκε ότι, καθώς το φαινόμενο του φωτός ήταν θαυματουργό, αυτό βάρυνε τους ανθρώπους να κτίσουν ένα μοναστήρι πάνω από το τοπίο όπου έγινε η εμφάνιση του,και να τιμήσουν το πλέον ιερό σπήλαιο. Αόρατη όμως δύναμη εμπόδιζε τη μεταφορά του νερού που χρειαζόταν για τη κατασκευή της οικοδομής. Οι στάμνες γλιστρούσαν από τους ώμους των εργατών και έσπαζαν πάνω στους βράχους, ενώ ότι κτιζόταν τη μέρα, γκρεμιζόταν τη νύκτα. Κάποιο πρωί, μία στάμνα γεμάτη νερό ανακαλύφθηκε προς τα δυτικά του σπηλαίου, που ήταν πιο χαμηλά και σε ομαλό χώρο. Ήταν καταφανές ότι Άγγελος Κυρίου την είχε τοποθετήσει εκεί, για να φανερώσει το σημείο όπου ήταν κρυμμένη μια πηγή και υπήρχε θέση ευνοϊκή για το ιερό κτίσμα. Πράγματι, η πηγή ανακαλύφθηκε, και η Μονή κτίστηκε εκεί κοντά χωρίς κανένα εμπόδιο πλέον. Όταν τελείωσε το κτίσιμο της Μονής, η εικόνα της Παναγίας της Τροόδιτισσας που βρέθηκε στο σπήλαιο τοποθετήθηκε στο Ναό συνοδευόμενη από λαμπρή τελετή.
Τα χρόνια πέρασαν, και η φήμη της Μονής μεγάλωσε με την άφιξη ενός άτεκνου βουλευτή υψηλής θέσης με το όνομα Ιωάννη, που ήρθε από την Βηρυττό μαζί με τη σύζυγο του, για να προσκυνήσουν και να παρακαλέσουν τη Θεοτόκο να τους βοηθήσει να αποκτήσουν παιδί και σαν αντάλλαγμα υποσχέθηκαν να το αφιερώσουν στη Μονή. Μετά από τις θερμές τους ικεσίες η σύζυγος του συνέλαβε και γέννησε γιο, ο οποίος και βαπτίστηκε στο ναό της Τροοδίτισσας. Όταν το παιδί ενηλικιώθηκε, οι γονείς του το προσέφεραν στη Μονή κατά την υπόσχεση τους. Μετά από δέκα χρόνια επέστρεψαν στη Μονή για να το εξαγοράσουν. Οι πατέρες δεν επέτρεπαν την αναίρεση της υπόσχεσης που έδωσαν, όμως οι γονείς επέμεναν. Τότε συνέβηκε το εξής θαύμα: καθώς ευρίσκοντο στην εκκλησία, μία μεγάλη πέτρα έπεσε από τον τοίχο του ναού η οποία θα σκότωνε τον νεαρό που στεκόταν από κάτω εκείνη στη στιγμή. Αμέσως η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας κινήθηκε από τη θέση της και σκέπασε το παιδί. Έτσι το έσωσε από βέβαιο θάνατο και δέχθηκε αυτή το κτύπημα της πέτρας η οποία μένει από τότε μέχρι σήμερα σφηνωμένη στη πίσω πλευρά της εικόνας. Το παιδί όταν είδε το θαύμα έμεινε στη Μονή, έγινε μοναχός, και έζησε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Από τότε η πέτρα αυτή θεραπεύει μικρά παιδιά τα οποία πάσχουν από τρίξιμο των δοντιών, αρκεί βεβαίως να τα πάρουν και να την ασπασθούν.
Ένα άλλο θαύμα της Παναγίας της Τροόδιτισσας που σχετίζεται με την γονιμότητα στις στείρες γυναίκες είναι το ακόλουθο: Μια μέρα κατά το 1864 κάποια κυρία που είχε μεγαλώσει πολύ και δεν μπορούσε πλέον να τεκνοποιήσει, επισκέφθηκε τη Μόνη και παρακάλεσε τη Παναγία της Τροόδιτισσας να της χαρίσει την ευτυχία να γίνει μητέρα. Η επιθυμία της γυναίκας εισακούστηκε από την Θεοτόκο που της εκπλήρωσε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σαν ευχαριστία η γυναίκα αυτή δώρισε στην Παναγία την όμορφη ασημένια ζώνη με τις μεγάλες πόρπες την οποία φορούσε κατά την εγκυμοσύνη της. Σήμερα περιζώνει την εικόνα της Παναγίας της Τροόδιτισσας και όποια γυναίκα δεν μπορεί να τεκνοποιήσει έρχεται στη Μονή και ο ιερoμόναχος την δένει γύρο από τη μέση της. Έτσι πιστεύεται ότι θα γίνει μητέρα.
ΝΟCTOCΈνα άλλο θαύμα της Παναγίας της Τροόδιτισσας που σχετίζεται με την γονιμότητα στις στείρες γυναίκες είναι το ακόλουθο: Μια μέρα κατά το 1864 κάποια κυρία που είχε μεγαλώσει πολύ και δεν μπορούσε πλέον να τεκνοποιήσει, επισκέφθηκε τη Μόνη και παρακάλεσε τη Παναγία της Τροόδιτισσας να της χαρίσει την ευτυχία να γίνει μητέρα. Η επιθυμία της γυναίκας εισακούστηκε από την Θεοτόκο που της εκπλήρωσε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σαν ευχαριστία η γυναίκα αυτή δώρισε στην Παναγία την όμορφη ασημένια ζώνη με τις μεγάλες πόρπες την οποία φορούσε κατά την εγκυμοσύνη της. Σήμερα περιζώνει την εικόνα της Παναγίας της Τροόδιτισσας και όποια γυναίκα δεν μπορεί να τεκνοποιήσει έρχεται στη Μονή και ο ιερoμόναχος την δένει γύρο από τη μέση της. Έτσι πιστεύεται ότι θα γίνει μητέρα.
Εκτός από το να δίνει γονιμότητα στις στείρες γυναίκες, η Παναγία της Τροόδιτισσας κάνει και άλλα πάμπολλα θαύματα. Αποτρέπει τη θεομηνία του χαλαζιού και καταπαύει την ανομβρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου