web statistics
...την εν τη ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καλολιβαδίου Καλάμου Αττικής
Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια
Μεγάλου Υμνογράφου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας.
ΕΚΔΟΣΗ Ι. Μ. ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
ΚΑΛΑΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Της μονής του Σωτήρος Μεταμορφώσεως, εν τω Καλάμω ακέστορ, παραμυθία, φρουρέ, αρωγέ και πολυτίμητον θησαύρισμα, Καλαμιώτισσα, θερμώς εκδυσώπει σον Υιόν υπέρ των μακαριζόντων των θαυμασίων σου πλήθος και προσφευγόντων τη ση χάριτι.
Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου.
Προς τους λειμώνας της χάριτος ίθυνον του σου Υιού και Θεού πάντας πρόσφυγας σης αγαθότητος, Καλαμιώτισσα, χειραγωγέ απλανές, Μητροπάρθενε, χριστιανών προς ζωήν την αιώνιον.
Ευλογήσαντος του Ιερέως, το Κύριε εισάκουσον, μεθ’ ο το Θεός Κύριος ως συνήθως και το εξής:
Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ. Ήχος δ’.
Μεταμορφώσεως Χριστού του σεμνείου, του εν Καλάμω Αττικής μέγα κλέος και αρωγέ και έφορε και φύλαξ, αγνή Καλολιβαδίτισσα, περιφρούρει θεόθεν τους θερμώς προστρέχοντας τη αγία σου σκέπη και εκζητούντας πόθω εν δεινοίς και βίου ζάλαις σην θείαν αντίληψιν.
Δόξα. Και νυν.
Ου σιωπήσομεν ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι. Ει μη γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου˙ σους γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.
Είτα ο Ν’ Ψαλμός και ο Κανών, ου η Ακροστιχίς˙
«Καλάμου μονής αντιλήπτορ, φρούρει με. Χ.»
Ωδή α’. Υγράν διοδεύσας.
Καλάμου σεμνείου της ευκλεούς εν τω Θαβωρίω του Σωτήρος ημών Χριστού ωράϊσμα, Κεχαριτωμένη, Μεταμορφώσεως, σκέπε τους δούλους σου.
Ανάψυξον πάντας τους ευλαβώς προστρέχοντας πόθω προσκυνήσαι την σην μορφήν εκ πτώσεων καύσωνος, Παρθένε, Καλαμιώτισσα, πάναγνε Δέσποινα.
Λιμού ψυχοκτόνου και αναγκών εξάρπασον πάντας καταφεύγοντας αρωγή τη θεία σου και θερμή πρεσβεία, Καλαμιώτισσα Θεογεννήτρια.
Θεοτοκιον
Αξίωσον πάντας εν ουρανοίς χαράς του Υιού σου απολαύσαι τους ευλαβώς μορφήν προσκυνούντάς σου την θείαν, Καλαμιώτισσα Μήτερ, πανάχραντε.
Ωδή γ’. Ουρανίας αψίδος.
Μη παρίδης δεήσεις σων οικετών, Δέσποινα, σοι των προστρεχόντων εν πίστει, Καλαμιώτισσα, και δεχομένων τας σας προς τον Υιόν σου πρεσβείας, άγαν τον ευΐλατον και ευσυμπάθητον ουρανών υπερτέρα.
Ο το σον λαμπρόν έκτυπον, άπερ ως ασύλητον έχει όλβον, Μητρόθεε, η εν Καλάμω Χριστού Μεταμορφώσεως μάνδρα, πόθω ασπαζόμενοι αγιαζόμεθα.
Υπερύμνητε Μήτερ, εκ συμφορών ρύσαί με και επιβουλής του Βελίαρ, Καλαμιώτισσα, τον προσκυνούντα πιστώς την σην αγίαν εικόνα, πάσι την εκχέουσαν ρείθρα ιάσεων.
Θεοτοκιον
Μετά πάντων αγίων υπέρ ημών πρέσβευε και του Ιεράρχου Ευρίπου, θείου Τιμοθέου, τω σω Υιώ και Θεώ, ώδε ασκήσαντος, Μήτερ, θεαυγώς, περίδοξε Καλαμιώτισσα.
Διάσωσον, Καλαμιώτισσα Μήτερ, εκ των παγίδων του Βελίαρ τους ευλαβώς μορφήν προσκυνούντάς σου μονή εν Καλάμω τη περιδόξω.
Επίβλεψον τν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος β’. Πρεσβεία θερμή.
Σωτήρος μονής Καλάμου εγκαλλώπισμα, σεμνή Μαριάμ, του κόσμου παραμύθιον, Καλολιβαδίτισσα, προς λειμώνας θείους κατεύθυνον των ουρανών τους πίστει ακλινεί το σον προσκυνούντας, Μήτερ, έκτυπον.
Ωδή δ’. Εισακήκοα, Κύριε.
Ολοθύμως κραυγάζω σοι˙ τοις ασπαζομένοις, Καλαμιώτισσα, σην μορφήν την χαριτόβρυτον ιλασμόν εξαίτει, Μητροπάρθενε.
Νυν υμνών σε ως πρόξενον πάντων σωτηρίας, Καλαμιώτισσα, μακαρίζω σε και έκτυπον προσκυνώ μορφής της Παναγίας σου.
Η προστάτις και πρόμαχος της μονής Σωτήρος, Καλαμιώτισσα, περιφρούρει την ομήγυριν των μοναζουσών, ην ρύου θλίψεων.
Θεοτοκιον
Σκοτομήνην απέλασον των αγνοημάτων, Καλαμιώτισσα, των σπευδόντων τη ση χάριτι και εκδεχομένων σην αντίληψιν.
Ωδή ε’. Φώτισον ημάς.
Άγνισον τον νουν των προσφύγων σου και κάθαρον τας εννοίας των σπευδόντων σαις ευχαίς προς Υιόν σου τον σεπτόν, Καλαμιώτισσα.
Νεύσον ταις ημών παρακλήσεσι πραΰνουσα τας δεινάς επαναστάσεις της σαρκός σων ενθέρμων ικετών, Καλαμιώτισσα.
Τείχισον ημάς προστασία νυχθημέρω σου, ίνα πάσας του εχθρού τας προσβολάς αποκρούσωμεν καλώς, Καλαμιώτισσα.
Θεοτοκιον
Ίλεων ημίν τον Παντάνακτα απέργασαι και φιλάνθρωπον Υιόν σου και Θεόν πανευΐλατον, σεμνή Καλαμιώτισσα.
Ωδή στ’. Την δέησιν.
Λαμπάδα μοι μετανοίας άναψον τη φλογί της συμπαθείας σου προς με, Καλαμιώτισσα, του Φωτοδότου, παντελεήμονος
Μήτερ φιλόστοργε, και σωτηρίας μοι οδόν την λαμπράν και φωσφόρον υπόδειξον.
Η χάρις σου περισκέπει πάντοτε και φρουρεί τους ευλαβείς υμνητάς σου, Καλαμιώτισσα Θεογεννήτορ, τους προσκυνούντας την θείαν εικόνα σου εν του Καλάμου τη μονή, της Χριστού θείας Μεταμορφώσεως.
Προστρέχοντες ευλαβώς αείποτε τη ση χάριτι και θεία προνοία ουκ αισχυνόμεθα, Θεογεννήτορ Καλαμιώτισσα, εύχος και στήριγμα εμπεριστάτων, ακλινώς η αρήγουσα πάσι τοις δούλοις σου.
Θεοτοκιον
Το πάνσεπτον σης μορφής εκτύπωμα εν σεμνείω του Καλολιβαδίου, Καλαμιώτισσα, νυν προσκυνούντες των δωρεών σης αγάπης πληρούμεθα και μεγαλύνομεν τρανώς προς ημάς την σην άμετρον εύνοιαν.
Διάσωσον, Καλαμιώτισσα Μήτερ, εκ των παγίδων του Βελίαρ τους ευλαβώς μορφήν προσκυνούντάς σου μονή εν Καλάμου τη περιδόξω.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις και το Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου.
Προς τους λειμώνας της χάριτος ίθυνον του σου Υιού και Θεού πάντας πρόσφυγας σης αγαθότητος, Καλαμιώτισσα, χειραγωγέ απλανές, Μητροπάρθενε, χριστιανών προς ζωήν την αιώνιον.
Προκείμενον.
Μνησθήσομαι του ονόματός Σου εν πάση γενεά και γενεά.
Στίχος.
Το πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οι πλούσιοι του λαού.
Ευαγγέλιον κατά Λουκάν.
Τω καιρώ εκείνω αναστάσα Μαριάμ μετά σπουδής…
Δόξα.
Καλαμιωτίσσης πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν.
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Στίχος.
Ελεήμον, ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Προσόμοιον.
Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι.
Τείχος και οχύρωμα μονής Καλολιβαδίου, και πιστών κραταίωμα των ασπαζομένων σου το εκτύπωμα της μορφής, πάναγνε, πλήρου τας καρδίας φέγγει της Μεταμορφώσεως, όπερ κατηύγασεν όρος το Θαβώρ και ετύφλωσε τριάδα την πανεύφημον των προκρίτων, Καλαμιώτισσα, μαθητών του Λόγου, ημών των προστρεχόντων ευλαβώς εικόνα σην την φωτόμορφον πόθω κατασπάσασθαι.
Σώσον, ο Θεός, τον λαόν Σου…
Ωδή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας.
Ομβροφόρος υπάρχεις χαρισμάτων νεφέλη, Καλαμιώτισσα, η πάσιν ουρανόθεν ομβρίζουσα σοις δούλοις χαρμονήν και αρδεύουσα των τεθλιμμένων ψυχάς προσφύγων χάριτός σου.
Ραντισμώ σης αγάπης καθαγίασον πάντας, Καλαμιώτισσα, τους πόθω προσκυνούντας σην ιεράν εικόνα την εκχέουσαν πάντοτε ρανίδας σης αρωγής και άκρας συμπαθείας.
Φώτισόν μου τα σκότη της καρδίας, Παρθένε, Καλαμιώτισσα, και εκ της αγνωσίας την σκοτομήνην τάχος φέγγος προς επιγνώσεως ίθυνον σε τον λαμπρώς νυν ανυμνολογούντα.
Θεοτοκιον
Ρείθροις θείων λιτών σου τας αυχμώσας καρδίας, Καλαμιώτισσα, των σοι καταφευγόντων κατάρδευσον και γαίας τας ανίκμους γεώργησον αυτών προς στάχυν πολύν αγάπης φιλοθέου.
Ωδή η’. Τον Βασιλέα.
Οδήγησόν με, Καλαμιώτισσα Μήτερ, αρετής προς πανεύδιον όρμον τον εν αμαρτίαις ποντούμενον ασώτως.
Υμνών σην χάριν, Καλαμιώτισσα, κράζω˙ μονοτρόπων ιθύντειρα ίσθι προς πανευφροσύνους λειμώνας εν τω πόλω.
Ρεόντων πάντων, Καλαμιώτισσα, δείξον υπερόπτας τους σε ανυμνούντας και ασπαζομένους την θείαν σου εικόνα.
Θεοτοκιον
Ευλογημένη Καλαμιώτισσα, σκέπε τους προστρέχοντας ση προστασία, ούσπερ ασωτίας και δυσθυμίας ρύσαι.
Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον.
Ικάνωσον σους δούλους θραύσαι τας παγίδας του πονηρού και δεινού πολεμήτορος, Καλαμιώτισσα Μήτερ, Θεογεννήτρια.
Μετά του Τιμοθέου, κτίτορος του νέου Μεταμορφώσεως μάνδρας κυκλούσης σε Καλαμιώτισσα, πόθω πιστούς αγίαζε.
Ευλόγει ουρανόθεν τους ασπαζομένους την χαριτόβρυτον όντως εικόνα σου, Καλαμιώτισσα, πάσιν ιάσεις νέμουσαν.
Θεοτοκιον
Χαράς ημών καρδίας πλήσον των εν λύπαις και δυσθυμία βιούντων ση χάριτι, Καλαμιώτισσα, λύπης αλεξιτήριον.
Άξιόν εστί… Και τα παρόντα Μεγαλυνάρια.
Δεύτε, προσκυνήσωμεν ευλαβώς εν μονή Καλάμου την εικόνα την ιεράν της αειπαρθένου νυν Καλαμιωτίσσης, την βρύουσαν αφθόνως πάσιν ιάματα.
Καλολιβαδίου σεπτής μονής του εν Θαβωρίου υπέρ έννοιαν θαυμαστώς μεταμορφωθέντος Χριστού προστάτις πέλεις και ρύστις εκ κινδύνων, Καλαμιώτισσα.
Μάνδρας του Καλάμου περικλεές θησαυρέ, Παρθένε, περιφρούρει τους ευλαβώς κατασπαζομένους σην ιεράν εικόνα εξ ύψους της σης δόξης, Καλαμιώτισσα.
Συν Ευρίπου θείω αρχιερεί, Μήτερ, Τιμοθέω, νέω κτίτορι της μονής Καλολιβαδίου, αεί ην περισκέπεις, ημάς κινδύνων ρύου, Καλαμιώτισσα.
Σκέπε την χορείαν μοναζουσών Καλολιβαδίου της πανσέπτου Χριστού μονής, την εν πάσαις λύπαις τη θεία χαρίτί σου προσφεύγουσαν εν πίστει, Καλαμιώτισσα.
Τους ασπαζομένους πανευλαβώς σην σεπτήν εικόνα εν Καλάμου τη ευκλεεί μάνδρα, Θεοτόκε, αγίαζε και πλήρου αυτών θερμάς αιτήσεις, Καλαμιώτισσα.
Ίθυνον προς όρμον, Μήτερ Θεού, γαληνόν σους δούλους θαλαττεύοντας ση χειρί τη σεπτή και σώσον εκ τρικυμίας πάντας προφέροντας σην κλήσιν, Καλαμιώτισσα.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες, μετά της Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον και το Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Της μονής του Σωτήρος Μεταμορφώσεως εν τω Καλάμω ακέστορ, παραμυθία, φρουρέ, αρωγέ και πολυτίμητον θησαύρισμα, Καλαμιώτισσα, θερμώς εκδυσώπει τον Υιόν υπέρ των μακαριζόντων των θαυμασίων σου πλήθος και προσφευγόντων τη ση χάριτι.
Εκτενής και Απόλυσις, μεθ’ ην ψάλλομεν το εξής˙
Ήχος β’. Ότε εκ του Ξύλου.
Πάντων καθαγίαζε ημών βίον των σπευδόντων εν πίστει ση ακλινεί αρωγή και αεί επόπτευε εξ ύψους χάριτος σης τους σε μεγαλύνοντας και ασπαζομένους σον λαμπρόν εκτύπωμα, Καλαμιώτισσα, εν μονή σεπτή του Καλάμου, φερωνύμου της του Σωτήρος εν Θαβώρ λαμπράς Μεταμορφώσεως.
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δίστιχον.
Παντελεήμονα, Καλαμιώτισσα,
Σον ικέτην φρούρει, βοά Χαραλάμπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου